ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΗ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΟΥ ΔΙΟΡΙΣΕ Ο ΟΜΠΑΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

Ο πλανητάρχης «καθαρίζει» την ΒΡ

Τα πρόσωπα που διορίσθηκαν απ’ τον πρόεδρο ενώ είχαν κάποια σχέση με την ΒΡ αποφάνθηκαν ότι η διαρροή οφειλόταν σε ατύχημα και όχι σε εγκληματική αμέλεια, περιορίζοντας έτσι στο ένα τρίτο την αποζημίωση που θα καταβάλει η πετρελαϊκή εταιρεία

Της ΓΙΟΥΛΑΣ ΖΑΧΙΩΤΗ zahioti@enet.gr

Οταν στις 15 του περασμένου Ιουνίου ο Μπαράκ Ομπάμα ορκιζόταν στο οβάλ γραφείου του ότι «θα κάνει την ΒΡ να πληρώσει για τις καταστροφές που προκάλεσε στον Κόλπο του Μεξικό», δεν το εννοούσε ακριβώς.

Ο Μπους με φόντο το πρώτο του βιβλίο υπογράφει τα αντίτυπα για τους φανατικούς αναγνώστες του πονήματος που συνέγραψε παρέα (;) με το λογογράφο του.§Ο πρόεδρος Ομπάμα πήγε στον Κόλπο του Μεξικού και είδε με τα ίδια του τα μάτια το μέγεθος της καταστροφής, αλλά τελικά μέτρησε περισσότερο η σωτηρία της εταιρείας από τη σωτηρία του περιβάλλοντος. Πίσω από τα συναισθηματικά φορτισμένα λόγια του, αποκαλύπτεται πέντε μήνες αργότερα μια προσπάθεια κάλυψης των ευθυνών της βρετανικής εταιρείας με σκοπό ο πετρελαϊκός κολοσσός να χρεωθεί ένα «ατύχημα» κι όχι μια πρωτοφανή οικολογική καταστροφή εξαιτίας παραλείψεών της για οικονομικούς λόγους.

Με άλλα λόγια, το κόστος 11 ανθρώπινων ζωών και μιας νεκρής πλέον περιοχής κοστολογείται διαφορετικά σε περίπτωση ατυχήματος και διαφορετικά σε περίπτωση εγκληματικής αμέλειας.

Ο αμερικανος πρόεδρος επέλεξε για τη σύσταση της λεγόμενης «προεδρικής επιτροπής» αμφιλεγόμενες προσωπικότητες που έχουν στενές σχέσεις με την πετρελαϊκή βιομηχανία.

Τον Γουίλιαμ Ρέιλι, πρώην επικεφαλής περιβαλλοντολογικής υπηρεσίας στην κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους και νυν μέλος του δ.σ. της πολυεθνικής Εταιρείας Ενέργειας και Πετρελαιοειδών ConocoPhilips, τον πρώην δημοκρατικό γερουσιαστή Μπομπ Γκράχαμ και τον Φρεντ Μπάρλιτ, συνήγορο του Τζορτζ Μπους το 2000 στην περίφημη περίπτωση νοθείας στη Φλόριντα και νομικό σύμβουλο στην υπόθεση της διαρροής πετρελαίου της Piper Alpha στη Βόρεια Θάλασσα το 1988, που απάλλαξε την εταιρεία από την κατηγορία της εγκληματικής ενέργειας.

Στις 8 Νοεμβρίου, ο Φρεντ Μπάρλιτ ανακοίνωσε τα προκαταρκτικά στοιχεία της έρευνας απαλλάσσοντας εξ ολοκλήρου την εταιρεία από οποιαδήποτε ευθύνη, προκαλώντας διεθνή κατακραυγή και την οργισμένη αντίδραση δημοκρατικών γερουσιαστών. Την επόμενη ημέρα τα μέλη της επιτροπής ανασκεύασαν τις προηγούμενες δηλώσεις.

Ο Μπάρλιτ είχε αρχικά υποστηρίξει «ότι δεν βρέθηκε το παραμικρό στοιχείο που να δικαιολογεί τους ισχυρισμούς ότι οι άνθρωποι της ΒΡ και των άλλων δυο συνεργατών της (Halliburton και Transocean) προέβησαν σε περικοπές στην ασφάλεια προκειμένου να εξοικονομήσουν χρήματα».

Ακολούθησε μια καταιγιστική ομιλία στην οποία ισχυριζόταν ότι η βρετανική εταιρεία βρέθηκε μπροστά σε ένα τραγικό ατύχημα που της κόστισε εκατομμύρια δολάρια για να επανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης.

Στην πραγματικότητα, η ΒΡ θα βρισκόταν αντιμέτωπη με πραγματική οικονομική καταστροφή εάν η αμερικανική επιτροπή κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η έκρηξη στις 20 Απριλίου ήταν αποτέλεσμα εγκληματικής αμέλειας της εταιρείας. Σε αυτή την περίπτωση θα πλήρωνε 4.300 δολάρια για κάθε βαρέλι πετρελαίου που χύθηκε στον Κόλπο του Μεξικού.

Και σύμφωνα με εκτιμήσεις επιστημόνων, τους πέντε μήνες που συντελείται η περιβαλλοντική καταστροφή 4,9 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου μόλυναν την περιοχή. Δηλαδή η εταιρεία έπρεπε να καταβάλλει περίπου 21,7 δισ. δολάρια. Στην περίπτωση ωστόσο που επρόκειτο για ατύχημα το κόστος της αποζημίωσης θα ήταν τρεις φορές λιγότερο.

Στις 9 Νοεμβρίου, την επόμενη ακριβώς ημέρα, τα ηνία της ενημέρωσης ανέλαβαν ο Γουίλιαμ Ρέιλι και ο Μπομπ Γκράχαμ, αποκαλύπτοντας ότι «η ΒΡ και οι άλλοι δυο συνεργάτες της στην υπόθεση του Κόλπου, λειτούργησαν με αδιαφορία και υπέρ του προσωπικού τους συμφέροντος».

Οπως ανέφεραν, «εντοπίστηκαν μια σειρά σχεδόν απίστευτων αποτυχιών τις ημέρες και ώρες πριν από την καταστροφή, που οδήγησαν σε αυτή».

Κι αυτές οι «αποτυχίες» εντοπίζονται στον τομέα της ασφάλειας σχετικά με την κατασκευή της πλατφόρμας εξόρυξης πετρελαίου. Μια απόφαση από την οποία η εταιρεία εξοικονόμησε περί τα 7-10 εκατομμύρια δολάρια.

Μεγάλο ομολογουμένως το δίλημμα των απανταχού πολιτικών και δη αυτών που κέρδισαν το εισιτήριο για την εξουσία. Ποια συμφέροντα προηγούνται; Των οικονομικών ευεργετών τους που τους πρόσφεραν το χρυσό άρμα προς την εξουσία ή των απλών πολιτών που χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε η εξουσία τους;