Η ΕΠΙ 30ΕΤΙΑ ΕΡΩΜΕΝΗ ΤΟΥ ΣΑΝΤΑΜ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ «Ε» ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΗΝ ΙΣΧΥΡΟ ΑΝΔΡΑ ΤΟΥ ΙΡΑΚ
Ενας περίεργος άνθρωπος, που άλλαξε πολύ
Συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ
Εγινε παγκοσμίως γνωστή από τη συνέντευξή της στο αμερικανικό δίκτυο ABC που προβλήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2002, έναν χρόνο μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους. Το ενδιαφέρον των Αμερικανών εστιάστηκε πάνω της, αφού ήταν ερωμένη του Σαντάμ για πάνω από 30 χρόνια, συνεπώς της ζητούνταν πληροφορίες σχετικά με τα κρησφύγετα του Ιρακινού δικτάτορα στη Βαγδάτη, ενώ αργότερα κλήθηκε να αναγνωρίσει ότι ήταν ο Σαντάμ και όχι κάποιος από τους σωσίες του που συνελήφθη και στάλθηκε στην κρεμάλα. Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Η ζωή μου με τον Σαντάμ» (εκδ. «Ψυχογιός»), στο οποίο περιγράφει τις «χίλιες και μία νύχτες» της στη Βαγδάτη, η Παρισούλα Λάμψος δίνει την πρώτη της συνέντευξη σε ελληνικό έντυπο μετά την απόδρασή της από το Ιράκ και το ξεκίνημα μιας καινούργιας ζωής.
Παρισούλα Λάμψος: μια μοιραία γυναίκα, η οποία «μπαινόβγαινε» στη ζωή του Σαντάμ για πάνω από 30 χρόνια Γιατί γράψατε αυτό το βιβλίο, τις αναμνήσεις από την κοινή ζωή σας με τον Σαντάμ;
«Ενόσω βρισκόμουν στη φυλακή στην κουρδική πόλη Νταχούκ, αποφάσισα ότι, αν επιβίωνα προσπαθώντας να φύγω από το Ιράκ, θα έλεγα την ιστορία μου σε όλον τον κόσμο. Ειπώθηκαν τόσα ψέματα για μένα όλα αυτά τα χρόνια κι εγώ δεν είχα ποτέ τη δυνατότητα να εξηγηθώ, ούτε καν στα παιδιά μου. Ηθελα να πω την αλήθεια. Τελικά όλο αυτό μου πήρε περισσότερο χρόνο απ’ όσο πίστευα. Το βιβλίο μου έγινε πραγματικότητα όταν συνάντησα τη Σουηδέζα δημοσιογράφο και συγγραφέα Λένα Καταρίνα Σβάνμπεργκ».
Πώς είναι η ζωή σας σήμερα στη Σουηδία, έπειτα από 30 χρόνια εξωτικής και πολυτελούς ζωής στη Μέση Ανατολή;
«Ζω μια πολύ ήσυχη, πολύ απλή ζωή σε μια μικρή σουηδική πόλη κοντά στη θάλασσα. Μαθαίνω όλο και περισσότερα για τον σουηδικό τρόπο ζωής και τα παιδιά μου μού λένε ότι γίνομαι όλο και πιο Σουηδέζα, μέρα με τη μέρα. Δεν μου λείπει καθόλου η πολυτέλεια, αφού δεν μου έφερε τίποτε άλλο παρά μιζέρια, αλλά βρίσκω λίγο δύσκολο να προσαρμοστώ στο σουηδικό κλίμα».
Πώς θα σκετσάρατε με λίγα λόγια το πορτρέτο του άνδρα της ζωή σας, του Σαντάμ Χουσεΐν;
«Δεν μπορώ να περιγράψω τον Σαντάμ Χουσεΐν έτσι, με λίγες λέξεις. Ηταν ένας περίπλοκος άνθρωπος και τον γνώριζα πάρα πολύ καιρό. Ο Σαντάμ Χουσεΐν άλλαξε πολύ με τα χρόνια. Οταν τον πρωτοσυνάντησα, ήταν ένας νέος, φιλόδοξος άνδρας. Οταν το “έσκασα” από το Ιράκ, ήταν ένας επικίνδυνος δικτάτορας, καλυμμένος με το αίμα του ιρακινού λαού».
Ζήσατε μαζί του 30 χρόνια. Κουβαλάτε κάποια στοιχεία του μέσα σας;
«Δεν έζησα ποτέ με τον Σαντάμ Χουσεΐν. Από τη στιγμή που ο σύζυγός μου εγκατέλειψε τη χώρα, είχα την ιδιωτική μου κατοικία στη Βαγδάτη για τα παιδιά μου και μένα. Υπήρχαν, επίσης, μεγάλες χρονικές περίοδοι που δεν έβλεπα τον Σαντάμ καθόλου. Αλλά ναι, είχαμε μια σχέση που διήρκεσε για πάνω από 30 χρόνια και φυσικά με επηρέασε. Νομίζω ότι ο λόγος που η σχέση μας κράτησε τόσο πολύ ήταν ότι γνώριζα τον Σαντάμ προτού γίνει ο φοβερός δικτάτορας. Δεν ήταν πάντοτε ο τρελός άνθρωπος στον οποίο μεταμορφώθηκε μετά την άνοδό του στην εξουσία».
Σήμερα, όποτε το μυαλό σας πηγαίνει στον Σαντάμ Χουσεΐν, πώς τον σκέφτεστε; Με μίσος με αγάπη, με κατανόηση;
«Προσπαθώ να μη σκέφτομαι καθόλου τον Σαντάμ. Ηταν πολύ σκληρό για μένα να επιστρέφω σε όλες αυτές τις επώδυνες αναμνήσεις τον καιρό που δούλευα πάνω στο βιβλίο. Προσπαθώ να κοιτάζω μπροστά. Δεν επιθυμώ τίποτε άλλο από μια ειρηνική ζωή για μένα και την οικογένειά μου».
Κατά την άποψή μου, έχοντας διαβάσει το βιβλίο σας, το γεγονός ότι ήσασταν στο επίκεντρο της προσοχής ενός τόσο ισχυρού άνδρα όπως ο Σαντάμ πρέπει να σας ιντρίγκαρε πολύ. Δεν γνωρίζω αν ήταν μόνο η σαρκική έλξη που νιώθατε για εκείνον, η ματαιοδοξία σας ή κάτι άλλο αλλά δεν μπορώ να πειστώ ότι, παρά τη δεδομένη ισχύ του Σαντάμ, δεν βρήκατε έναν τρόπο να εγκαταλείψετε το Ιράκ πιο νωρίς, εάν πράγματι το θέλατε.
«Μόνο ένας άνθρωπος που δεν είχε ποτέ την εμπειρία μιας δικτατορίας θα μπορούσε να πει αυτό που λέτε εσείς. Σίγουρα έκανα πολλές λάθος επιλογές, αλλά η κάθε μου κίνηση υπαγορευόταν από τον φόβο. Η κατάσταση ήταν η ίδια για κάθε Ιρακινό στη διάρκεια εκείνων των χρόνων, καθώς ο Σαντάμ κυριαρχούσε στις ζωές των ανθρώπων με πολύ κτηνώδη τρόπο. Κι εγώ ήθελα να επιβιώσω, για το καλό το δικό μου αλλά και των παιδιών μου».
Οταν είδατε τους Αμερικανούς να βγάζουν τον Σαντάμ από εκείνη την τρύπα στη γη στην οποία είχε κρυφτεί ή αργότερα να τον κρεμάνε, τι νιώσατε;
«Ηταν πολύ πολύ σκληρό. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα δω τον Σαντάμ σε τέτοια κατάσταση. Σχεδόν δεν πίστευα ότι ήταν αυτός, με εκείνη τη γενειάδα, τόσο βρώμικος! Οταν τον κρέμασαν, έπαθα καρδιακή προσβολή και με μετέφεραν στο νοσοκομείο, εδώ στη Σουηδία».
Αν μπορούσατε να ξαναζήσετε τη ζωή σας, θα κάνατε κάτι διαφορετικά;
«Σας το είπα και πριν, προσπαθώ να κοιτάζω μπροστά. Τέτοιες σκέψεις δεν μου χρησιμεύουν σε κάτι. Τώρα που η ιστορία μου έχει ειπωθεί, θα κάνω τα πάντα για να ξεχάσω και να συγχωρήσω.
Αλλά ναι, θα έπρεπε να ακούσω τη μητέρα μου όταν μου έλεγε να μην πάω σε εκείνο το πάρτι που πρωτοσυνάντησα τον Σαντάμ».
Εσωτερική ισορροπία έχετε κατορθώσει να βρείτε;
«Υπάρχουν μέρες που δεν μπορώ να κάνω τίποτε απολύτως παρά να κλαίω και η καρδιά μου δεν είναι πολύ δυνατή. Εσωτερική ισορροπία, όχι, δεν έχω βρει. Αλλά κάνω ό,τι μπορώ για να ζήσω μια ήσυχη ζωή αφού το στρες μού κάνει πάρα πολύ κακό».
Συνεχίζετε να επικοινωνείτε με τα παιδιά σας;
«Ναι, ασφαλώς. Η Αλεξάνδρα και ο Κωνσταντίνος ζουν στην Ελλάδα με τις οικογένειές τους και μιλώ συχνά μαζί τους. Η Λίζα ζει στη Σουηδία, συνεπώς βλέπω αυτήν και την οικογένειά της αρκετά συχνά».
Ποια είναι τα δικά σας αισθήματα για την Ελλάδα;
«Αισθάνομαι Ελληνίδα. Είμαι Ελληνίδα. Και οι δύο γονείς μου ήταν Ελληνες και πολλοί συγγενείς μου ζουν σήμερα στην Ελλάδα. Γι’ αυτό τον λόγο απογοητεύτηκα πολύ όταν οι ελληνικές αρχές απέτυχαν να με βοηθήσουν να εγκαταλείψω το Ιράκ όταν το χρειαζόμουν περισσότερο από ποτέ».
Δεν θα προτιμούσατε σήμερα να μη γνωρίζει κανείς ποια είστε;
«Για πολλά χρόνια ήταν σημαντικό για μένα να μη γνωρίζει κανείς ποια ήμουν. Υπήρχαν απειλές. Μετά την έκδοση αυτού του βιβλίου, δεν υπάρχουν πια άλλα μυστικά…».