Πιο συχνά ακραίες θερμοκρασίες λόγω κλιματικής αλλαγής
Νέο ρεκόρ στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα
Αντιδράσεις για τη δήλωση Στερν ότι οι ΗΠΑ επιθυμούν πιο ευέλικτη πολιτική
AFP, Reuters, BBC
«Αυτή η τούμπα προς τα πίσω με στροφή θα έπρεπε να κερδίσει χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της υποκρισίας», διαμαρτυρήθηκε ο Μοχάμεντ Αντοου, ειδικός για θέματα περιβάλλοντος στην οργάνωση ChristiaAid. Στην προκειμένη περίπτωση, ο «αθλητής» είναι η κυβέρνηση Ομπάμα και η «τούμπα» ήταν η δήλωση-γκάφα του Αμερικανού απεσταλμένου για το κλίμα, Τοντ Στερν, ο οποίος δείχνει να έχει πειστεί πως κάθε προσπάθεια καταπολέμησης της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι άσκοπη.
Μοιραία τώρα η συζήτηση για το κλίμα φουντώνει, με αφορμή τόσο τη «βόμβα» Στερν όσο και τις προετοιμασίες για τη σύνοδο του Κατάρ, τον Νοέμβριο, αλλά και τη νέα έρευνα του επιφανούς επιστήμονα της ΝΑSA, δρος Τζέιμς Χάνσεν: Οι εφιαλτικοί καύσωνες που ταλανίζουν τον πλανήτη θα πυκνώσουν, προειδοποίησε ο κ. Χάνσεν, και ναι, σύμφωνα με την άποψή του, δεν χωράει αμφιβολία: το βάσανο των πολύ ζεστών θερινών ημερών είναι προϊόν της κλιματικής αλλαγής.
Η έρευνα υποστηρίζει ότι ακραία καιρικά φαινόμενα των τελευταίων ετών, όπως οι ξηρασίες στο Τέξας και στην Οκλαχόμα πέρυσι ή ο καύσωνας στη Ρωσία το 2010 και στην Ευρώπη το 2003, ήταν συνέπεια της αλλαγής του κλίματος. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι ακραίες θερμοκρασίες γίνονται όλο και συχνότερες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρξουν ψυχρότερα καλοκαίρια στο μέλλον, αλλά δεν αναιρεί και ότι αυξήθηκαν δραματικά οι πιθανότητες ενός ανυπόφορου καύσωνα, ανέφερε χαρακτηριστικά η σχετική έκθεση.
Συγκρίνοντας θερμοκρασίες των τελευταίων 30 ετών με εκείνες των αμέσως προηγούμενων 30 ετών, ο Χάνσεν και οι συνάδελφοί του διαπίστωσαν ότι οι ακραίες θερμοκρασίες, που άλλοτε επηρέαζαν το 1% της επιφάνειας της Γης, τώρα πλήττουν το 10%. Ωστόσο, άλλοι επιστήμονες αμφισβητούν την ερμηνεία που δίνει ο δρ Χάνσεν, καθώς πρόκειται για αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που συχνά επιλέγει την υπερβολή για να προβάλλει τις θέσεις του, και έχει συλληφθεί τέσσερις φορές έως τώρα στη διάρκεια διαδηλώσεων.
Οποια υπερβολή κι αν διαφαίνεται όμως, τα προβλήματα του πλανήτη είναι δεδομένα, όπως δεδομένη είναι και η άρνηση του συνόλου των κυβερνήσεων να δράσουν επί της ουσίας.
Η εικόνα έχει ως εξής: οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα αυξήθηκαν κατά 3,1% μέσα στο 2011 αγγίζοντας νέο ρεκόρ. Αυτή τη στιγμή, η Γη οδεύει, με βάση τον σημερινό ρυθμό της, σε αύξηση της θερμοκρασίας της κατά 3 έως 4 βαθμούς Κελσίου έως τα τέλη του αιώνα. Οι νησιωτικές χώρες κινδυνεύουν να εξαφανιστούν από τον χάρτη εάν η αύξηση της θερμοκρασίας ξεπεράσει τους 2 βαθμούς, οδηγώντας σε περαιτέρω άνοδο της στάθμης των ωκεανών. Οι ισχύουσες δεσμεύσεις για τις περικοπές των εκπομπών ρύπων δεν αρκούν για να συγκρατήσουν την άνοδο κατά 2 βαθμούς και πολλά αναπτυσσόμενα κράτη επιμένουν ότι το όριο είναι απολύτως αναγκαίο να τεθεί στον 1,5 βαθμό ώστε να αποτραπούν τα χειρότερα. Εξ ου και η οργή για τη δήλωση του κ. Στερν, ο οποίος -παρότι ο ίδιος ο πρόεδρος Ομπάμα διακηρύσσει την πρόθεσή του να πολεμήσει για το κλίμα- διεμήνυσε στις 2 Αυγούστου ότι οι ΗΠΑ επιθυμούν πιο ευέλικτη πολιτική. «Και αυτή η ευέλικτη πολιτική δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα τηρήσουμε τη δέσμευση των 2 βαθμών, ενώ αν επιμείνουμε σ’ έναν τέτοιο στόχο, θα οδηγηθούμε σε αδιέξοδο».
Κι ενώ οι αντιδράσεις για την αμερικανική στάση πέφτουν βροχή, Αμερικανοί επιστήμονες ανακοίνωσαν, την Πέμπτη, ότι ο φετινός Ιούλιος ήταν ο πιο ζεστός που καταγράφηκε ποτέ στις ηπειρωτικές ΗΠΑ. Οι πρώτοι επτά μήνες του 2012, επίσης, ήταν οι πιο θερμοί στην ιστορία των ΗΠΑ. Κατά τα άλλα, το 2011 ήταν η πιο ζεστή χρονιά του πλανήτη από τότε που άρχισαν οι μετρήσεις στα μέσα του 19ου αιώνα, ενώ η δεκαετία του 2010 ξεπέρασε κάθε προηγούμενο ρεκόρ.
Στη σύνοδο του Ντέρμπαν πέρυσι αποφασίστηκε η προώθηση μιας νέας συμφωνίας, που θα αντικαταστήσει το πρωτόκολλο του Κιότο και θα τεθεί σε εφαρμογή έως το 2020 το αργότερο. Ο καβγάς για τους 2 βαθμούς ξέσπασε εν όψει ενός νέου γύρου συνομιλιών, που θα αρχίσει στην Μπανγκόκ, στα τέλη του μήνα, στο πλαίσιο της προετοιμασίας της συνόδου του Κατάρ.