Διαβούλευση νομοσχεδίου του ΥΠΕΚΑ για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης και τις ενεργειακές υπηρεσίες

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

Σε δημόσια διαβούλευση για τις επόμενες 10 ημέρες (μέχρι Τετάρτη 17 Μαρτίου), τίθεται το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ «Μέτρα για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά την τελική χρήση, ενεργειακές υπηρεσίες και άλλες διατάξεις», το οποίο περιλαμβάνει ένα σύνολο πολιτικών και μέτρων, που εναρμονίζουν την ελληνική νομοθεσία με την οδηγία 2006/32/ΕΚ, με στόχο τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας, τον περιορισμό των ενεργειακών απωλειών και τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης.

→ Άρθρο 1

Σκοπός

Σκοπός του παρόντος νόμου, με τον οποίο μεταφέρεται στο ελληνικό δίκαιο η Οδηγία 2006/32/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2006 «για την ενεργειακή απόδοση κατά την τελική χρήση και τις ενεργειακές υπηρεσίες και για την κατάργηση της Οδηγίας 93/76/ΕΟΚ του Συμβουλίου» (ΕΕ L 114/64), είναι η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά την τελική χρήση ενέργειας με οικονομικώς αποτελεσματικά μέσα και η ανάπτυξη αγοράς ενεργειακών υπηρεσιών. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού:

α) θεσπίζεται το απαραίτητο θεσμικό και νομικό πλαίσιο και προβλέπονται τα χρηματοοικονομικά μέσα, με βάση τα οποία καθορίζονται οι ενδεικτικοί στόχοι, καθώς και τα κατάλληλα κίνητρα και οι αναγκαίοι μηχανισμοί ενεργειακής απόδοσης για την άρση των φραγμών και των ατελειών της αγοράς που παρεμποδίζουν την αποδοτική τελική χρήση της ενέργειας  και

β) δημιουργούνται οι συνθήκες για την ανάπτυξη και την προώθηση της αγοράς ενεργειακών υπηρεσιών και άλλων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης στον τελικό καταναλωτή.

(Το άρθρο 1 αντιστοιχεί στο άρθρο 1 της Οδηγίας)

→ Άρθρο 2

Πεδίο εφαρμογής

1. Ο παρών νόμος εφαρμόζεται:

α) στους παρόχους ενεργειακών υπηρεσιών και άλλων μέτρων βελτίωσης ενεργειακής απόδοσης, στους διανομείς ενέργειας, στους διαχειριστές δικτύων διανομής και στις επιχειρήσεις λιανικής πώλησης ενέργειας,

β) στους τελικούς καταναλωτές,

γ) στις ένοπλες δυνάμεις, ιδίως στις κτιριακές υποδομές και στα οχήματα μεταφοράς του πολιτικού προσωπικού τους, στο μέτρο που η εφαρμογή του παρόντος νόμου δεν αντίκειται στη φύση και στον κύριο στόχο των δραστηριοτήτων των ενόπλων δυνάμεων. Από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου εξαιρούνται τα υλικά που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για στρατιωτικούς σκοπούς.

2. Για τις ανάγκες του παρόντος νόμου, στην έννοια του τελικού καταναλωτή δεν περιλαμβάνονται οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο Παράρτημα Ι της κοινής υπουργικής απόφασης υπ’ αριθμ. Η.Π.54409/2632/27-12-2004 περί του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της Οδηγίας 2003/87/ΕΚ “σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου” του Συμβουλίου της 13ης Οκτωβρίου 2003 και άλλες διατάξεις (ΦΕΚ Β’ 1931), όπως ισχύει.

3. Από την εφαρμογή των άρθρων 8 και 14 του παρόντος νόμου, εξαιρούνται οι διανομείς ενέργειας, οι διαχειριστές δικτύων διανομής και οι επιχειρήσεις λιανικής πώλησης ενέργειας της περ.ιθ) του άρθρου 3 του παρόντος νόμου.

(Το άρθρο 2 αντιστοιχεί στο άρθρο 2 της Οδηγίας)

→ Άρθρο 3

Ορισμοί

1. Για την εφαρμογή του παρόντος νόμου, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

α) «Ενέργεια»: Κάθε μορφή εμπορικώς διαθέσιμης ενέργειας, όπως η ηλεκτρική ενέργεια, το φυσικό αέριο (συμπεριλαμβανομένου του υγροποιημένου φυσικού αερίου), το υγραέριο, κάθε καύσιμο που χρησιμοποιείται για θέρμανση και ψύξη (συμπεριλαμβανομένης της τηλεθέρμανσης και της τηλεψύξης), ο άνθρακας, ο λιγνίτης, η τύρφη, τα καύσιμα κίνησης (εξαιρουμένων των καυσίμων των αεροσκαφών και των πλοίων) και η βιομάζα όπως ορίζεται στην περίπτωση 8 του άρθρου 2 του ν. 3468/2006 (ΦΕΚ Α’ 129).

β) «Ενεργειακή απόδοση»: Ο λόγος της εκροής επιδόσεων, υπηρεσιών, αγαθών ή ενέργειας προς την εισροή ενέργειας. Κατά το μέρος που αφορά τον κτιριακό τομέα ο  εν λόγω ορισμός εξειδικεύεται στο ν. 3661/2008 (ΦΕΚ Α’ 89).

γ) «Βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης»: Η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά την τελική χρήση λόγω τεχνολογικών, κοινωνικών ή/και οικονομικών αλλαγών.

δ) «Εξοικονόμηση ενέργειας»: Η ποσότητα της εξοικονομούμενης ενέργειας, η οποία προσδιορίζεται με τη μέτρηση ή/και τον κατ’ εκτίμηση υπολογισμό της κατανάλωσης πριν και μετά την υλοποίηση ενός ή περισσότερων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, βάσει ισοδύναμων εξωτερικών συνθηκών που επηρεάζουν την ενεργειακή κατανάλωση.

ε) «Ενεργειακή υπηρεσία»: Το φυσικό θετικό αποτέλεσμα, χρησιμότητα ή όφελος που προκύπτει από το συνδυασμό ενέργειας με ενεργειακά αποδοτική τεχνολογία ή/και δράση, η οποία δύναται να περιλαμβάνει την εγκατάσταση, λειτουργία, συντήρηση και τον έλεγχο που απαιτούνται για την παροχή της υπηρεσίας αυτής. Η εν λόγω υπηρεσία υπό κανονικές συνθήκες οδηγεί αποδεδειγμένα σε επαληθεύσιμη (με μέτρηση ή εκτίμηση) βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης ή/και εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας. Για την παροχή της ενεργειακής υπηρεσίας καταρτίζεται γραπτή σύμβαση, στην οποία προσδιορίζονται επιπροσθέτως οι παράμετροι και τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης ή/και της εξοικονόμησης πρωτογενούς ενέργειας.

στ) «Μηχανισμοί βελτίωσης ενεργειακής απόδοσης»: Τα μέσα που χρησιμοποιούνται από το Δημόσιο ή τον ευρύτερο Δημόσιο τομέα για τη δημιουργία υποστηρικτικού πλαισίου ή κινήτρων για τους συντελεστές της αγοράς, προκειμένου να παρέχουν και να αγοράζουν ενεργειακές υπηρεσίες και άλλα μέτρα  βελτίωσης ενεργειακής απόδοσης.

ζ) «Προγράμματα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης»:  Οι δραστηριότητες που αφορούν σε ομάδες τελικών καταναλωτών και στοχεύουν σε επαληθεύσιμη (με μέτρηση ή εκτίμηση) βελτίωση της ενεργειακής  απόδοσης.

η) «Μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης»: Οι δράσεις που στοχεύουν σε επαληθεύσιμη (με μέτρηση ή εκτίμηση) βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης.

θ) «Επιχείρηση Ενεργειακών Υπηρεσιών» (Ε.Ε.Υ.): Φυσικό ή νομικό πρόσωπο, που παρέχει ενεργειακές υπηρεσίες ή/και άλλα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης στις εγκαταστάσεις ή το κτίριο του τελικού καταναλωτή, αναλαμβάνοντας χρηματοοικονομικό κίνδυνο. Το οικονομικό αντάλλαγμα για την παρεχόμενη υπηρεσία βασίζεται, εν όλω ή εν μέρει, στην επίτευξη της βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης και στην τήρηση των λοιπών συμβατικών όρων ενεργειακής απόδοσης.

ι) «Σύμβαση ενεργειακής απόδοσης»: Συμφωνία που καταρτίζεται εγγράφως μεταξύ του τελικού καταναλωτή και του παρόχου ενεργειακής υπηρεσίας (κατά κανόνα Ε.Ε.Υ.) και περιλαμβάνει τους όρους βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης. Το οικονομικό αντάλλαγμα του παρόχου για την πραγματοποιούμενη επένδυση συναρτάται από το μεταξύ αυτών συμβατικά οριζόμενο επίπεδο βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης.

ια) «Χρηματοδότηση από Τρίτους»: Συμφωνία, στην οποία συμμετέχει τρίτος, πέραν του προμηθευτή ενέργειας, της ΕΕΥ και του τελικού καταναλωτή, ο οποίος χρηματοδοτεί την ενεργειακή υπηρεσία και για το σκοπό αυτό χρεώνει ποσό που αντιστοιχεί σε τμήμα της εξοικονόμησης ενέργειας που επιτυγχάνεται μέσω της υπηρεσίας αυτής. Ο εν λόγω τρίτος μπορεί να είναι και η ΕΕΥ.

ιβ) «Ενεργειακή επιθεώρηση»: Η διαδικασία εκτίμησης των πραγματικών καταναλώσεων ενέργειας ενός κτιρίου ή μιας ομάδας κτιρίων, μιας βιομηχανικής δραστηριότητας ή/και εγκατάστασης και ιδιωτικών και δημόσιων υπηρεσιών, των παραγόντων που τις επηρεάζουν, καθώς και των μεθόδων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης στην τελική κατανάλωση. Κατά το μέρος που αφορά τον κτιριακό τομέα ο εν λόγω ορισμός εξειδικεύεται στο ν. 3661/2008 (ΦΕΚ Α’ 89).  Με την ενεργειακή επιθεώρηση εντοπίζονται και προσδιορίζονται ποσοτικά οι οικονομικά αποτελεσματικές δυνατότητες εξοικονόμησης ενέργειας και συντάσσεται σχετική έκθεση αποτελεσμάτων.

ιγ)    «Ενεργειακός Επιθεωρητής»: Φυσικό ή νομικό πρόσωπο που διενεργεί ενεργειακές επιθεωρήσεις σε όλους τους τομείς τελικής κατανάλωσης ενέργειας. Κατά το μέρος που αφορά τον κτιριακό τομέα ο εν λόγω ορισμός εξειδικεύεται στο ν. 3661/2008 (ΦΕΚ Α’ 89).

ιδ) «Χρηματοοικονομικά μέσα για την εξοικονόμηση ενέργειας»: Τα χρηματοοικονομικά μέσα, όπως ταμεία, επιδοτήσεις, φορολογικές ελαφρύνσεις, δάνεια, Χρηματοδότηση από Τρίτους, συμβάσεις ενεργειακής απόδοσης, συμβάσεις εγγυημένης εξοικονόμησης ενέργειας και άλλες συναφείς συμβάσεις, τα οποία διατίθενται στην αγορά από Δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς για τη μερική ή την πλήρη κάλυψη του κόστους υλοποίησης των μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης.

ιε) «Τελικός καταναλωτής»: Το Δημόσιο και κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που καταναλώνει ενέργεια για δική του τελική χρήση και στον οποίο παρέχονται ενεργειακές υπηρεσίες.

ιστ) «Διανομέας ενέργειας»: Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που είναι υπεύθυνο για τη μεταφορά ενέργειας, με σκοπό τη διάθεσή της σε τελικούς καταναλωτές και σταθμούς διανομής, που πωλούν ενέργεια σε τελικούς καταναλωτές. Διανομείς ενέργειας δεν θεωρούνται οι διαχειριστές δικτύων διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου της περ. ιζ) του παρόντος άρθρου.

ιζ) «Διαχειριστής δικτύου διανομής»: Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, που είναι υπεύθυνο για την εκμετάλλευση, τη διασφάλιση της συντήρησης και εφόσον απαιτείται, για την ανάπτυξη του δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας ή φυσικού αερίου σε μια συγκεκριμένη περιοχή και κατά περίπτωση, των διασυνδέσεών του με άλλα δίκτυα  και για τη διασφάλιση της μακροχρόνιας δυνατότητας του δικτύου να ανταποκρίνεται σε εύλογη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας ή φυσικού αερίου.

ιη) «Επιχείρηση λιανικής πώλησης ενέργειας»: Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που πωλεί ενέργεια σε τελικούς καταναλωτές.

ιθ) «Μικροδιανομέας, μικρός διαχειριστής δικτύων διανομής και μικρή επιχείρηση λιανικής πώλησης»: Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που διανέμει ή πωλεί ενέργεια σε τελικούς καταναλωτές λιγότερη από το ισοδύναμο των 75 GWh ενέργειας ετησίως ή απασχολεί λιγότερο από δέκα άτομα ή του οποίου ο ετήσιος κύκλος εργασιών ή ο ετήσιος ισολογισμός δεν υπερβαίνει τα 2.000.000 ευρώ.

κ) «Λευκά πιστοποιητικά»: πιστοποιητικά τα οποία εκδίδονται από ανεξάρτητους φορείς που πιστοποιούν και επιβεβαιώνουν την εξοικονόμηση ενέργειας που προκύπτει ως αποτέλεσμα εφαρμογής μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης σε τελικούς καταναλωτές.

κα) «Ενεργειακός εξοπλισμός»: Οι ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις, τα ηλεκτρονικά συστήματα και τα υλικά κτιριακού κελύφους, σταθερά ή μη, που βελτιώνουν την ενεργειακή απόδοση κατά την τελική χρήση.

(Το άρθρο 3 αντιστοιχεί στο άρθρο 3 της Οδηγίας.).

→ Άρθρο 4

Γενικός στόχος

1. Για την περίοδο μέχρι το 2016 θεσπίζεται εθνικός ενδεικτικός στόχος εξοικονόμησης ενέργειας σε ποσοστό 9% της μέσης ετήσιας τελικής ενεργειακής κατανάλωσης. Ο εθνικός ενδεικτικός στόχος εξοικονόμησης ενέργειας, ο οποίος αποτυπώνεται στα Σχέδια Δράσης Ενεργειακής Απόδοσης του άρθρου 6, επιτυγχάνεται με την ανάπτυξη ενεργειακών υπηρεσιών και άλλων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης και υπολογίζεται σύμφωνα με τη μεθοδολογία και τις διατάξεις του άρθρου 5. Η εξοικονόμηση ενέργειας σε εθνικό επίπεδο, σε σχέση με τον εθνικό ενδεικτικό στόχο εξοικονόμησης ενέργειας, αποτελεί αντικείμενο μετρήσεων από 1ης  Ιανουαρίου 2008.

2. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, η οποία εκδίδεται εντός τριών (3) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, καθορίζεται:

α)  το ενεργειακό περιεχόμενο των καυσίμων για τελική χρήση,

β) το γενικό πλαίσιο για τη μέτρηση και την επαλήθευση της εξοικονόμησης ενέργειας. Με την ίδια Υπουργική Απόφαση δύναται να εξειδικεύεται η μεθοδολογία μέτρησης και επαλήθευσης της εξοικονομούμενης ενέργειας,

γ) ενδεικτικός κατάλογος επιλέξιμων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης,

δ) η υφιστάμενη ή νέα αρχή ή υπηρεσία, ή οποία θα έχει το γενικό έλεγχο και την ευθύνη για τον έλεγχο του στόχου της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου και θα συντάσσει έκθεση αποτελεσμάτων.

(Η παρ. 1 αντιστοιχεί στην παρ. 1 του άρθρου 4 της Οδηγίας. Η παρ. 2  αντιστοιχεί στην παρ. 3 και στα Παραρτήματα ΙΙ, ΙΙΙ και IV της Οδηγίας. Η παρ.3 αντιστοιχεί στην παρ.4 του άρθρου 4 και στην παρ.2 του άρθρου 5 της Οδηγίας).

→ Άρθρο 5

Μεθοδολογία υπολογισμού του εθνικού ενδεικτικού στόχου εξοικονόμησης ενέργειας

1. Για τον υπολογισμό του εθνικού ενδεικτικού στόχου ορίζεται μέση ετήσια τελική ενεργειακή κατανάλωση αναφοράς, η οποία προκύπτει από το μέσο όρο της ετήσιας εγχώριας τελικής ενεργειακής κατανάλωσης κατά την πενταετία 2001-2005 και αφορά τους καταναλωτές που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου. Η μέση ετήσια τελική ενεργειακή κατανάλωση αναφοράς ισούται με το ποσό ενέργειας που διανεμήθηκε ή πωλήθηκε στους τελικούς καταναλωτές την ανωτέρω πενταετία, χωρίς προσαρμογή για βαθμοημέρες, διαρθρωτικές αλλαγές ή μεταβολές παραγωγής.

2. Ο εθνικός ενδεικτικός στόχος εξοικονόμησης ενέργειας εκφράζει την προκύπτουσα απόλυτη ποσότητα ενέργειας προς εξοικονόμηση σε GWh, υπολογίζεται άπαξ και παραμένει σταθερός ως το τέλος του 2016. Ειδικότερα, ο  εθνικός ενδεικτικός αυτός στόχος θα είναι το αποτέλεσμα της ετήσιας εξοικονόμησης ενέργειας που επιτυγχάνεται σωρευτικά κατά τη χρονική περίοδο που ορίζεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4, μέσω της προσφοράς ενεργειακών υπηρεσιών και άλλων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης.

3. Για τον υπολογισμό της ετήσιας εξοικονόμησης ενέργειας κατά τη χρονική περίοδο που ορίζεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4, μπορεί να λαμβάνεται υπόψη  η εξοικονόμηση ενέργειας που έχει προκύψει κατά την περίοδο ενός συγκεκριμένου έτους μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, η οποία είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης που έχουν ληφθεί σε προηγούμενο έτος, τουλάχιστον όμως μετά το έτος 1991, και η οποία παρουσιάζει διάρκεια. Τα μέτρα τεχνολογικής φύσεως θα πρέπει είτε να επικαιροποιούνται με βάση τις τεχνολογικές εξελίξεις, είτε να προσαρμόζονται μετά από συγκριτική αξιολόγηση  με αντίστοιχα τεχνολογικά μέτρα.

4. Η εξοικονόμηση ενέργειας που επιτυγχάνεται είναι επαληθεύσιμη και μετρήσιμη ή εναλλακτικά υπολογίζεται βάσει εκτιμήσεων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο προηγούμενο άρθρο.

(Το άρθρο 5 αντιστοιχεί στο Παράρτημα Ι της Οδηγίας).

→ Άρθρο 6

Σχέδια Δράσης Ενεργειακής Απόδοσης – Κίνητρα και άλλα μέτρα για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης

1. Για την επίτευξη του εθνικού ενδεικτικού στόχου που περιγράφεται στα προηγούμενα άρθρα, λαμβάνονται οικονομικώς εφικτά, εύλογα και αποδοτικά μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, στο πλαίσιο υλοποίησης Σχεδίων Δράσης Ενεργειακής Απόδοσης (Σ.Δ.Ε.Α.).

Στα Σ.Δ.Ε.Α. περιγράφονται τα μέτρα ενεργειακής απόδοσης που σχεδιάζονται για την επίτευξη του εθνικού ενδεικτικού στόχου και για την παροχή ενημέρωσης και συμβουλών στους τελικούς καταναλωτές κατά το άρθρο 11, καθώς και οι δράσεις που αναδεικνύουν τον υποδειγματικό ρόλο του Δημόσιου τομέα κατά το άρθρο 7.

Τα Σ.Δ.Ε.Α. κυρώνονται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και υποβάλλονται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

2. Στα Σ.Δ.Ε.Α. εμπεριέχεται, επισκόπηση της εθνικής στρατηγικής για την επίτευξη του εθνικού ενδεικτικού στόχου και καθορίζονται ενδιάμεσοι εθνικοί ενδεικτικοί στόχοι.

3. Τα Σ.Δ.Ε.Α. υποβάλλονται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε τακτά χρονικά διαστήματα. Οι επόμενες υποβολές Σ.Δ.Ε.Α. είναι το αργότερο στις 30 Ιουνίου 2011 και στις 30 Ιουνίου 2014.  Τα Σ.Δ.Ε.Α. βασίζονται στα διαθέσιμα κάθε φορά στοιχεία, συμπληρωμένα με εκτιμήσεις και περιλαμβάνουν:

α) ενδελεχή ανάλυση και αξιολόγηση του προηγούμενου Σ.Δ.Ε.Α.,

β) τελικά αποτελέσματα όσον αφορά στην επίτευξη των στόχων εξοικονόμησης ενέργειας, που ορίζονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 και στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου του παρόντος νόμου,

γ) σχέδια για επιπρόσθετα μέτρα και τις προβλεπόμενες συνέπειες τους, τα οποία εξετάζουν οποιαδήποτε υφιστάμενη ή αναμενόμενη απόκλιση από το στόχο και

δ)     τη χρήση εναρμονισμένων δεικτών ενεργειακής απόδοσης και επιδόσεων αναφοράς, τόσο για την αποτίμηση των μέτρων που ελήφθησαν στο παρελθόν όσο και για τις εκτιμώμενες επιπτώσεις των μέτρων που σχεδιάζονται για το μέλλον, όπως αυτοί διαμορφώνονται κάθε φορά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής δύνανται να εξειδικεύονται οι εν λόγω εναρμονισμένοι δείκτες ενεργειακής απόδοσης και επιδόσεις αναφοράς.

4. Η εφαρμογή των μέτρων που περιλαμβάνονται στα ΣΔΕΑ, καθώς και τυχόν πρόσθετα προγράμματα και δράσεις για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, ορίζονται με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και των εκάστοτε καθ’ ύλην αρμόδιων Υπουργών.

5. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, η οποία εκδίδεται εντός έξι (6) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, θεσπίζονται χρηματοοικονομικά μέσα ή/και άλλα κίνητρα για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά την τελική χρήση, καθώς και εν γένει για την ανάπτυξη της αγοράς ενεργειακών υπηρεσιών κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο Κεφάλαιο Δ’ του παρόντος. Η απόφαση αυτή, πριν την υπογραφή και τη θέση της σε ισχύ, κοινοποιείται προς έγκριση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 88 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με όμοια απόφαση χορηγούνται ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (de minimis) σύμφωνα με τις διατάξεις του Απαλλακτικού Κανονισμού (ΕΚ) 1998/2006 (EE L 379/5) για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά την τελική χρήση και την ανάπτυξη της αγοράς ενεργειακών υπηρεσιών και καθορίζεται το περιεχόμενο, η διαδικασία καταβολής των ανωτέρω ενισχύσεων, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια.

(Η παρ. 2 αντιστοιχεί στην παρ. 2 του άρθρου 4 της Οδηγίας. Οι παρ. 1, 2 και 3 αντιστοιχούν στην παρ. 2 του άρθρου 14 της Οδηγίας. Η παρ. 3 περ. δ’ αντιστοιχεί στην παρ. 4 του άρθρου 15 της Οδηγίας. Η παρ. 4 αντιστοιχεί στην παρ. 3 του άρθρου 4 της Οδηγίας. Η παρ. 5 αντιστοιχεί στην παρ. 1 του άρθρου 9 και στην παρ. 3 του άρθρου 6 της Οδηγίας).

→ Άρθρο 7

Ενεργειακή απόδοση κατά την τελική χρήση στο Δημόσιο και ευρύτερο Δημόσιο τομέα

1. Το Δημόσιο και οι φορείς του ευρύτερου Δημόσιου τομέα, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 του ν.3310/2005 (ΦΕΚ Α’ 30), λαμβάνουν μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης κατά την τελική χρήση σε εθνικό, περιφερειακό ή/και τοπικό επίπεδο, με προτεραιότητα στα οικονομικώς αποδοτικότερα, τα οποία γνωστοποιούνται με κάθε πρόσφορο μέσο στους πολίτες, επιχειρήσεις και τους λοιπούς φορείς της αγοράς.

2. α. Τα μέτρα αυτά αναφέρονται ιδίως στην ενεργειακή αναβάθμιση των υφιστάμενων κτιρίων που χρησιμοποιεί το Δημόσιο και οι φορείς του ευρύτερου Δημόσιου τομέα, στη θέσπιση υποχρεωτικών διαδικασιών για την προμήθεια ενεργειακά αποδοτικού εξοπλισμού και τεχνολογιών, στη δημιουργία υποδομών για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των οδικών μεταφορών και των μέσων σταθερής τροχιάς, στη θέσπιση υποχρεωτικής ποσόστωσης ενεργειακά αποδοτικότερων οχημάτων, στη συνεργασία με τους ΟΤΑ για τη διαμόρφωση ολοκληρωμένου ενεργειακού σχεδιασμού αυτών και στην κατάρτιση προγραμμάτων ενίσχυσης τεχνολογικών επενδύσεων εξοικονόμησης ενέργειας.

β. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, και Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ρυθμίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις για σταδιακή υποχρεωτική εφαρμογή συστήματος ενεργειακής διαχείρισης σε όλους τους οργανισμούς του Δημόσιου και ευρύτερου Δημόσιου τομέα, ώστε να επιτυγχάνεται συστηματική και συνεχής βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης. Οι αρχές, απαιτήσεις και κατευθυντήριες οδηγίες του συστήματος ενεργειακής διαχείρισης καθορίζονται βάσει αντίστοιχου Ευρωπαϊκού προτύπου.

γ. Με όμοια απόφαση λαμβάνονται μέτρα βελτίωσης και τίθενται οι ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης για τις προμήθειες του Δημοσίου και των φορέων του ευρύτερου Δημόσιου τομέα, χρησιμοποιώντας, κατά περίπτωση, τη μεθοδολογία ελαχιστοποίησης του κόστους κύκλου ζωής των προμηθευομένων ειδών ή συναφείς μεθόδους, ώστε να διασφαλίζεται η οικονομική αποτελεσματικότητά του. Οι ανωτέρω απαιτήσεις αφορούν τουλάχιστον:

i) στην αγορά νέου εξοπλισμού με αποδοτική κατανάλωση ενέργειας σε όλες τις καταστάσεις λειτουργίας, καθώς και στην κατάσταση αναμονής,

ii) στην αντικατάσταση ή αναβάθμιση υφιστάμενου εξοπλισμού, κατά τα οριζόμενα στο στοιχείο i).

Με την απόφαση αυτή ρυθμίζονται επίσης οι προϋποθέσεις και η διαδικασία για την υποχρεωτική αντικατάσταση ή αναβάθμιση μη ενεργειακά αποδοτικού εξοπλισμού σε λειτουργία και η προληπτική συντήρηση υφιστάμενου ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού.

Οι αντίστοιχες προμήθειες εξοπλισμού που δεν συμφωνούν με τις προδιαγραφές και τα πρότυπα που εξειδικεύονται με την ανωτέρω απόφαση, δεν θεωρούνται δημόσια δαπάνη, δεν εκκαθαρίζονται και δεν ενταλματοποιούνται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες Δημοσιονομικού Ελέγχου.

3. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, και Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής καθορίζονται, σε συνδυασμό με τις αντίστοιχες διατάξεις του ν.3661/2008 και των εκτελεστικών αυτού κανονιστικών πράξεων, μέτρα μείωσης της ενεργειακής κατανάλωσης των κτιρίων του δημοσίου και του ευρύτερου Δημόσιου τομέα. Ειδικότερα, ρυθμίζονται οι απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης κατά την αγορά, εκμίσθωση ή ανέγερση κτιρίων ή τμημάτων τους, η υποχρεωτική χρήση φυσικού αερίου, εφόσον υπάρχει διαθεσιμότητα δικτύου, η υποχρεωτική σταδιακή εγκατάσταση κεντρικών θερμικών ηλιακών συστημάτων ή άλλων τεχνολογιών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και η εγκατάσταση συστημάτων μετρήσεως της κατανάλωσης ενέργειας, καθώς και η χρήση ενεργειακά αποδοτικών συστημάτων φωτισμού.

4. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, και Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής θεσπίζεται Κανονισμός προμηθειών για τα οχήματα δημοσίας χρήσης όλων των κατηγοριών, που βασίζεται σε κατάλογο προδιαγραφών ενεργειακά  αποδοτικών οχημάτων και τον οποίο καταρτίζει το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής σε συνεργασία με το Υπουργείο Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων, χρησιμοποιώντας, κατά περίπτωση, τη μεθοδολογία ελαχιστοποίησης του κόστους κύκλου ζωής ή συναφείς μεθόδους για να διασφαλίζεται η οικονομική αποτελεσματικότητα του.

Με όμοια απόφαση ρυθμίζονται:

α) η διαδικασία για την υποχρεωτική ποσόστωση καθαρών οχημάτων, όπως ηλεκτρικά, υβριδικά, φυσικού αερίου, βιοκαυσίμου, υδρογόνου στις δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς,

β) η διαδικασία αντικατάστασης των παλαιών μεσαίων και βαρέων οχημάτων δημοσίας χρήσης άνω των 3,5 τόνων και άνω δεκαετίας,

γ) η ενεργειακή σήμανση των οχημάτων,

δ) οι όροι και τα κριτήρια εφαρμογής εκπαιδευτικών προγραμμάτων για την προώθηση των αρχών της οικονομικής οικολογικής και ασφαλούς οδήγησης προς τους οδηγούς στόλων οχημάτων στους οργανισμούς του Δημόσιου και ευρύτερου Δημόσιου τομέα.

5. Οι κοινές υπουργικές αποφάσεις που προβλέπονται στο παρόν άρθρο εκδίδονται εντός τεσσάρων (4) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος.

6. Το Δημόσιο και οι φορείς του ευρύτερου Δημόσιου τομέα υποχρεούνται στην ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ τους σχετικά με τις βέλτιστες πρακτικές που εφαρμόζουν για τη βελτίωση της ενεργειακής τους απόδοσης. Προς το σκοπό αυτό, η αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής συγκεντρώνει τις ανωτέρω πληροφορίες από τους αρμόδιους φορείς και συνεργάζεται με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την ανταλλαγή και διάδοση των πληροφοριών αυτών. Τα αποτελέσματα των δράσεων παρουσιάζονται από τους φορείς σε ειδική δημόσια εκδήλωση που διοργανώνεται σε ετήσια βάση από το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

(Το άρθρο 8 αντιστοιχεί στην παρ. 1 του άρθρου 5 της Οδηγίας).

→ Άρθρο 8

Υποχρεώσεις των διανομέων ενέργειας, διαχειριστών δικτύων διανομής και επιχειρήσεων λιανικής πώλησης ενέργειας

1. Οι διανομείς ενέργειας, οι διαχειριστές δικτύων διανομής και οι επιχειρήσεις λιανικής πώλησης ενέργειας υποχρεούνται να παρέχουν, ανά έτος, στο Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής  τις απαραίτητες συγκεντρωτικές στατιστικές πληροφορίες σχετικά με τους τελικούς καταναλωτές τους, προκειμένου να σχεδιάζονται και να υλοποιούνται προγράμματα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης και να προάγονται και να παρακολουθούνται οι ενεργειακές υπηρεσίες και άλλα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης. Στα στοιχεία που παρέχουν περιλαμβάνονται πληροφορίες, επίκαιρες ή/και ιστορικές, για την κατανάλωση των τελικών χρηστών, συμπεριλαμβανομένων, κατά περίπτωση, των χαρακτηριστικών φορτίου, του διαχωρισμού και της γεωγραφικής θέσης των πελατών τους. Σε κάθε περίπτωση η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής δύναται να αναζητεί πρόσθετες πληροφορίες από τους ανωτέρω υπόχρεους, τηρώντας την εμπιστευτικότητα των προσωπικών δεδομένων και των εμπορικά ευαίσθητων πληροφοριών που έρχονται σε γνώση της.

Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής η οποία εκδίδεται εντός δύο (2) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, εξειδικεύονται τα στοιχεία που οφείλουν να παρέχουν οι ανωτέρω υπόχρεοι, ο χρόνος υποβολής τους και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια.

2. Οι διανομείς ενέργειας, οι διαχειριστές δικτύων διανομής και οι επιχειρήσεις λιανικής πώλησης ενέργειας, αμέσως ή/και εμμέσως, δι’ άλλων παρόχων ενεργειακών υπηρεσιών ή μέτρων βελτίωσης ενεργειακής απόδοσης, υποχρεούνται να προσφέρουν στους τελικούς καταναλωτές τους σε ανταγωνιστικές τιμές:

α)      ενεργειακές υπηρεσίες και

β)      ενεργειακές επιθεωρήσεις ή/και μέτρα βελτίωσης ενεργειακής απόδοσης, σύμφωνα με το άρθρο 12 του παρόντος.

3.      Οι διανομείς ενέργειας, οι διαχειριστές δικτύων διανομής και οι επιχειρήσεις λιανικής πώλησης ενέργειας, που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου, υποχρεούνται, εντός τριών (3) μηνών από την έναρξη ισχύος του, να προσκομίσουν στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 (ΦΕΚ Α’ 75), στην οποία να αναφέρεται η πλήρωση μιας τουλάχιστον από τις προϋποθέσεις εξαίρεσης της περ. ιθ) του άρθρου 3  του παρόντος, με συνημμένα τα σχετικά αποδεικτικά έγγραφα.

4.  Με διάταγμα που εκδίδεται κατόπιν πρότασης των Υπουργών Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, και Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, το αργότερο μέχρι την ημερομηνία υποβολής του Σ.Δ.Ε.Α. στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ήτοι μέχρι την 30/06/2011, δύναται να συσταθεί Ταμείο για την επιδότηση προγραμμάτων και άλλων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, καθώς και για την ανάπτυξη αγοράς παροχής ενεργειακών υπηρεσιών ή/και μέτρων βελτίωσης ενεργειακής απόδοσης, με σκοπό την εξυπηρέτηση των στόχων της εθνικής ενεργειακής πολιτικής για ορθολογική χρήση και  εξοικονόμηση ενέργειας. Ειδικότερα, αντικείμενο δραστηριότητας του Ταμείου αποτελεί η ενθάρρυνση των επενδύσεων και η ενίσχυση των πάσης φύσεως δραστηριοτήτων που σκοπεύουν στην εξοικονόμηση, στην ορθολογική χρήση ενέργειας, στον περιορισμό χρήσης ενεργοβόρων παραγωγικών διαδικασιών, στην ανάπτυξη αγοράς παροχής ενεργειακών υπηρεσιών. Για το σκοπό αυτό, το Ταμείο επιδοτεί το ίδιο ή εξασφαλίζει δυνατότητες χρηματοδότησης επιχειρηματικών σχεδίων, επενδύσεων και προγραμμάτων που συνδέονται με τη βιώσιμη χρήση της ενέργειας και την αειφόρο ανάπτυξη. Οι πόροι του Ταμείου προέρχονται κυρίως από εισφορές των διανομέων ενέργειας, των διαχειριστών δικτύων διανομής και των επιχειρήσεων λιανικής πώλησης ενέργειας κατά την έννοια του παρόντος νόμου. Το Ταμείο δύναται να συγχρηματοδοτείται από κοινοτικά προγράμματα.

Με το ως άνω διάταγμα καθορίζεται η διαδικασία σύστασης, οργάνωσης και λειτουργίας του Ταμείου, οι πόροι, ο τρόπος και η διαδικασία χρηματοδότησής του, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια.

5. Στους παραβάτες των διατάξεων των παραγράφων 1 – 3 του παρόντος άρθρου, επιβάλλεται πρόστιμο ύψους 5.000 – 30.000 ευρώ ανάλογα με τη βαρύτητα και τη συχνότητα της παράβασης.

Με απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής καθορίζεται η διαδικασία επιβολής του ανωτέρω προστίμου, η υποβολή και εξέταση των ενστάσεων, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια.

(Η παρ.1 αντιστοιχεί στην παρ. 1α του άρθρου 6 της Οδηγίας και η παρ. 2 στις παρ. 2αi και 2αii του άρθρου 6 της Οδηγίας. Η παρ. 4 αντιστοιχεί στην παρ. 2α iii του άρθρου 6 και στο άρθρο 11 της Οδηγίας. Η παρ. 3 αντιστοιχεί στην παρ. 2 του άρθρου 6 της Οδηγίας).

→ Άρθρο 9

Εθελοντικές Συμφωνίες

1. Για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης τομέων τελικής κατανάλωσης ενέργειας, συνάπτονται εθελοντικές συμφωνίες ή άλλα σχήματα προσανατολισμένα στην αγορά, όπως τα λευκά πιστοποιητικά, μεταξύ ιδιωτικών φορέων ή μεταξύ αυτών και φορέων του δημοσίου. Οι εθελοντικές συμφωνίες υποβάλλονται προς αξιολόγηση στο Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, από το οποίο εποπτεύονται, μέσω της υποβολής τακτικών εκθέσεων για την επίτευξη του προβλεπόμενου στόχου ή για τυχόν αναθεωρημένα ή/και πρόσθετα μέτρα, όταν οι στόχοι δεν επιτυγχάνονται ή δεν αναμένεται να επιτευχθούν.

2. Με την επιφύλαξη της προστασίας των προσωπικών δεδομένων και των εμπορικά ευαίσθητων πληροφοριών που περιέχονται σε αυτές, οι εθελοντικές συμφωνίες δημοσιεύονται πριν από την εφαρμογή τους στον ειδικό διαδικτυακό χώρο του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, περιλαμβάνοντας πρόσκληση προς τους ενδιαφερόμενους για την υποβολή παρατηρήσεων, σύμφωνα και με τα οριζόμενα στο επόμενο άρθρο.

(Το άρθρο 9 αντιστοιχεί στην παρ. 2β του άρθρου 6 της Οδηγίας).

→ Άρθρο 10

Διαθεσιμότητα πληροφοριών

1. Για την πληροφόρηση των τελικών καταναλωτών και των φορέων της αγοράς, δημιουργείται ειδικός διαδικτυακός χώρος του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, μέσω του οποίου παρέχεται ενημέρωση σχετικά με τους μηχανισμούς ενεργειακής απόδοσης, τα χρηματοοικονομικά μέσα και τα τρέχοντα προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας, τις εθελοντικές συμφωνίες, το ισχύον κάθε φορά νομοθετικό πλαίσιο, τις Επιχειρήσεις Ενεργειακών Υπηρεσιών και τους ενεργειακούς επιθεωρητές που είναι εγγεγραμμένοι στα αντίστοιχα μητρώα, τις βέλτιστες πρακτικές, το εκπαιδευτικό υλικό, τις δράσεις δημοσιότητας, καθώς και κάθε άλλο μέτρο στο πλαίσιο εφαρμογής του παρόντος νόμου, με την επιφύλαξη προστασίας των προσωπικών δεδομένων και των εμπορικά ευαίσθητων πληροφοριών.

2. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, και Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, η οποία εκδίδεται εντός τριών (3) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, θεσπίζονται κίνητρα για τους φορείς της αγοράς για να παρέχουν ενεργειακές υπηρεσίες, πληροφορίες και συμβουλές προς τους τελικούς καταναλωτές σχετικά με τη βελτίωση της ενεργειακής τους απόδοσης κατά την τελική χρήση.

→ Άρθρο 11

Ρύθμιση τιμολογίων και άλλες υποχρεώσεις για την ενίσχυση της ενεργειακής αποδοτικότητας

1. Στο πλαίσιο εφαρμογής του παρόντος νόμου, κατά την έγκριση των τιμολογίων πρόσβασης στα δίκτυα μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στο ν.2773/1999 (ΦΕΚ Α’ 286) και στο ν.3428/2005 (ΦΕΚ Α’ 313) αντιστοίχως, καταργούνται τα στοιχεία των τιμολογίων αυτών που λειτουργούν ως κίνητρα για την άσκοπη αύξηση της διακινούμενης ενέργειας. Στο πλαίσιο αυτό, δύναται να επιβάλλονται στους κατόχους αδειών του ν.2773/1999 και στις επιχειρήσεις φυσικού αερίου του ν.3428/2005 αντιστοίχως, υποχρεώσεις παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, που αφορούν στην ενεργειακή αποδοτικότητα, κατά τη διαδικασία του άρθρου 28 του ν.3426/2005 (ΦΕΚ Α’ 309) και του άρθρου 34 του ν.3428/2005.

Κατ’ εξαίρεση των αναφερομένων στην προηγούμενη παράγραφο, διατηρούνται τα στοιχεία των τιμολογίων που εξυπηρετούν κοινωνικό σκοπό, εφόσον οι δυσμενείς επιπτώσεις στα δίκτυα μεταφοράς και διανομής λόγω των στοιχείων αυτών είναι οι απολύτως αναγκαίες και δεν είναι δυσανάλογες προς τον κοινωνικό σκοπό. (Το άρθρο 11 αντιστοιχεί στο άρθρο 10 της Οδηγίας).

→ Άρθρο 12

Ενεργειακές επιθεωρήσεις και ενεργειακοί επιθεωρητές

1. Οι ενεργειακές επιθεωρήσεις διεξάγονται από πιστοποιημένους ή/και διαπιστευμένους ενεργειακούς επιθεωρητές, ώστε να επιτυγχάνονται αποτελεσματικές και υψηλής ποιότητας ενεργειακές επιθεωρήσεις, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στην κοινή Υπουργική Απόφαση Δ6/Β/ΥΚ/11038/8-7-1999 (ΦΕΚ Β’ 1526). Ειδικότερα για τη διαδικασία των ενεργειακών επιθεωρήσεων στον κτιριακό τομέα εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 3661/2008.

2. Με διάταγμα που εκδίδεται κατόπιν πρότασης των Υπουργών Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, και Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής καθορίζονται τα προσόντα των ενεργειακών επιθεωρητών, οι κανόνες και οι αρχές που διέπουν την εκτέλεση του  έργου τους, η διαδικασία πιστοποίησης ή/και διαπίστευσής τους και χορήγησης αντίστοιχης άδειας, οι ιδιότητες που είναι ασυμβίβαστες με το έργο τους, τα ζητήματα που αφορούν στην εγγραφή τους σε αντίστοιχα μητρώα, η αμοιβή τους και ο τρόπος καθορισμού της, οι εις βάρος τους διοικητικές κυρώσεις, τα όργανα που επιβάλλουν αυτές, οι διοικητικές προσφυγές κατά των κυρώσεων, οι προθεσμίες άσκησής τους, καθώς και κάθε άλλο ειδικότερο θέμα ή αναγκαία λεπτομέρεια. Με το ίδιο διάταγμα μπορεί να προβλέπεται η συγκρότηση επιτροπής, η οποία γνωμοδοτεί για τα ζητήματα που αφορούν στη χορήγηση ή αφαίρεση άδειας ενεργειακού επιθεωρητή και εισηγείται προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κάθε αναγκαία πράξη ή ρύθμιση σχετική με τους ενεργειακούς επιθεωρητές και το αντικείμενο των ενεργειακών επιθεωρήσεων.

3. Με την έκδοση του διατάγματος της προηγούμενης παραγράφου, καταργείται η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 9 του ν.3661/2008, καθώς και οποιαδήποτε κανονιστική πράξη έχει εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση αυτής.

4.  Η διενέργεια ενεργειακών επιθεωρήσεων στο πλαίσιο συστημάτων που βασίζονται σε εθελοντικές συμφωνίες μεταξύ ενδιαφερομένων φορέων και φορέων του δημοσίου, τεκμαίρεται ότι πληρούν τις απαιτήσεις της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.

5. Τα τμήματα της αγοράς με υψηλό κόστος συναλλαγών, ιδίως αυτά που αφορούν τους μικρούς οικιακούς και εμπορικούς καταναλωτές και τους μικρομεσαίους καταναλωτές του βιομηχανικού τομέα, είναι δυνατόν να προσεγγίζονται και με άλλα μέτρα, όπως ερωτηματολόγια και ηλεκτρονικά προγράμματα, που διατίθενται μέσω του διαδικτύου ή αποστέλλονται ταχυδρομικά στον τελικό καταναλωτή. Στα ανωτέρω τμήματα της αγοράς οι ενεργειακές επιθεωρήσεις είναι δυνατόν να υποστηρίζονται από τον μηχανισμό του παρόντος άρθρου.

→ Άρθρο 13

Μετρητές και αναλυτικοί λογαριασμοί για την κατανάλωση ενέργειας

1. Οι φορείς που έχουν την ευθύνη εγκατάστασης, λειτουργίας και συντήρησης μετρητών ηλεκτρικής ενέργειας, φυσικού αερίου, τηλεθέρμανσης, τηλεψύξης και ζεστού νερού χρήσης για οικιακή κατανάλωση, παρέχουν στους τελικούς καταναλωτές ατομικούς μετρητές που αντικατοπτρίζουν την πραγματική ενεργειακή τους κατανάλωση και παρέχουν πληροφορίες για τον πραγματικό χρόνο χρήσης, όταν αυτό είναι τεχνικώς εφικτό, οικονομικώς εύλογο και ανάλογο προς τη δυνητική εξοικονόμηση ενέργειας και σύμφωνα με τις εκάστοτε διαθέσιμες τεχνολογικές δυνατότητες στον τομέα της μέτρησης.

2. Οι ανωτέρω φορείς υποχρεούνται να διαθέτουν σε ανταγωνιστική τιμή τέτοιους ατομικούς μετρητές στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α) σε κάθε νέα σύνδεση τελικού καταναλωτή με τα αντίστοιχα δίκτυα, κατά την κατασκευή νέων κτιρίων ή τη ριζική ανακαίνιση υφιστάμενων κτιρίων, κατά την έννοια του άρθρου 5 του ν.3661/2008 και

β) κατά την αντικατάσταση υφιστάμενου μετρητή, εκτός εάν αυτό δεν είναι τεχνικώς δυνατό ή δεν είναι οικονομικώς αποδοτικό σε σχέση με τις εκτιμώμενες δυνατότητες μακροπρόθεσμης εξοικονόμησης ενέργειας.

3. Οι κάτοχοι άδειας προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας κατά τις διατάξεις του ν.2773/1999, οι επιχειρήσεις φυσικού αερίου που ασκούν δραστηριότητα προμήθειας φυσικού αερίου κατά τις διατάξεις του ν.2364/1995 (ΦΕΚ Α’ 252) και του ν.3428/2005, καθώς και οι κάτοχοι άδειας διανομής θερμικής ενέργειας κατά τις διατάξεις του ν.3175/2003 (ΦΕΚ Α’ 207) υποχρεούνται, εντός ενός έτους από την έναρξη ισχύος του παρόντος, να περιλαμβάνουν στους λογαριασμούς τους προς τελικούς καταναλωτές, τα ακόλουθα στοιχεία:

α) την πραγματική κατανάλωση ενέργειας και την αντίστοιχη πραγματική τιμή,

β) συγκριτικά στοιχεία της κατανάλωσης του πελάτη κατά τη χρονική περίοδο που αφορά ο λογαριασμός σε σχέση με την κατανάλωσή του κατά την ίδια περίοδο του προηγούμενου έτους,

γ) συγκριτικά στοιχεία κατανάλωσης του πελάτη σε σχέση με έναν τυπικό καταναλωτή της ίδιας κατηγορίας, εφόσον αυτό είναι δυνατό και

δ) στοιχεία επικοινωνίας οργανώσεων καταναλωτών, φορέων και οργανισμών καθώς και διευθύνσεις διαδικτυακών τόπων, μέσω των οποίων οι τελικοί καταναλωτές δύνανται να πληροφορούνται σχετικά με διαθέσιμα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, τυπικά χαρακτηριστικά ενεργειακής κατανάλωσης ή/και αντικειμενικές τεχνικές προδιαγραφές για ενεργειακό εξοπλισμό.

(Οι παρ. 1 και 2 αντιστοιχούν στην παρ. 1 του άρθρου 13 της Οδηγίας.  Η παρ. 3 αντιστοιχεί στην παρ. 3 του άρθρου 13 της Οδηγίας).

→ Άρθρο 14

Σύμβαση Ενεργειακής Απόδοσης

1. Η Σύμβαση Ενεργειακής Απόδοσης (ΣΕΑ) καταρτίζεται εγγράφως μεταξύ του τελικού καταναλωτή και της Επιχείρησης Ενεργειακών Υπηρεσιών (ΕΕΥ). Στη ΣΕΑ ρυθμίζονται ιδίως τα ακόλουθα:

α) ο σχεδιασμός και η διαχείριση της παρεχόμενης ενεργειακής υπηρεσίας και του ενεργειακού έργου,

β) η μεθοδολογία μέτρησης της εξοικονομούμενης ενέργειας και αποτίμησης του προκύπτοντος συνολικού οικονομικού οφέλους,

γ) η αγορά, εγκατάσταση και θέση σε λειτουργία του απαραίτητου εξοπλισμού,

δ) η διαχείριση και ο τρόπος λειτουργίας του εξοπλισμού,

ε) το συνολικό κόστος του έργου, το οποίο αποτελείται από το κόστος προμήθειας και εγκατάστασης του απαραίτητου εξοπλισμού, το κόστος χρηματοδότησης και την αμοιβή της ΕΕΥ,

στ) η διαδικασία αποτίμησης του ενεργειακού οφέλους και

ζ) ο τρόπος αποπληρωμής.

2. α. Στη ΣΕΑ δύναται να συμμετέχει τρίτος, ο οποίος χρηματοδοτεί την παρεχόμενη ενεργειακή υπηρεσία. Στην περίπτωση που ο τρίτος είναι χρηματοπιστωτικός οργανισμός, η χρηματοδότηση παρέχεται σύμφωνα με τους όρους της Χρηματοδότησης από Τρίτους και του παρόντος.

β. Ο τελικός καταναλωτής αναλαμβάνει την υποχρέωση να πληρώνει στην ΕΕΥ ή στον τρίτο χρηματοδότη, όταν είναι άλλος από την ΕΕΥ, το συμφωνημένο οικονομικό αντάλλαγμα της παρεχόμενης ενεργειακής υπηρεσίας με βάση την εξοικονόμηση ενέργειας που επιτυγχάνεται. Το οικονομικό αντάλλαγμα της ΕΕΥ συνίσταται, εν όλω ή εν μέρει, σε ποσοστό επί του οικονομικού οφέλους που προκύπτει από την εξοικονόμηση ενέργειας του τελικού καταναλωτή.

3. α. Η ΕΕΥ υποχρεούται να διασφαλίζει την εξοικονόμηση ενέργειας και το οικονομικό όφελος καθ’ όλη τη διάρκεια του συμβατικού χρόνου, η επίτευξη των οποίων επαληθεύεται σε τακτά χρονικά διαστήματα που καθορίζονται επακριβώς στη ΣΕΑ. Αντίθετη συμφωνία των μερών είναι αυτοδικαίως άκυρη.

β. Σε περίπτωση που το οικονομικό όφελος από την εξοικονόμηση ενέργειας είναι μικρότερο από το συμβατικά καθορισμένο, η ΕΕΥ είναι υποχρεωμένη να καταβάλλει στον τελικό καταναλωτή τη διαφορά ή αυτός να καταβάλλει οικονομικό αντάλλαγμα μικρότερο από το συμφωνηθέν, υπό τον όρο ότι ο τελευταίος λειτουργεί τον ενεργειακό εξοπλισμό σύμφωνα με τους όρους της μεταξύ τους σύμβασης.

γ. Σε περίπτωση που το οικονομικό όφελος από την εξοικονόμηση ενέργειας υπερβαίνει το συμφωνηθέν, ο τελικός καταναλωτής καρπώνεται το υπερβάλλον, εκτός αν έχει άλλως συμφωνηθεί.

4. Στη ΣΕΑ δύναται να προβλέπεται η πώληση με παρακράτηση ή μη της κυριότητας και η χρηματοδοτική ή η εν γένει μίσθωση του ενεργειακού εξοπλισμού. Με τη λήξη του συμβατικού χρόνου, ο ενεργειακός εξοπλισμός δύναται να μεταβιβάζεται στον τελικό καταναλωτή, σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στη σύμβαση.

5. Ο ενεργειακός εξοπλισμός εγκαθίσταται και χρησιμοποιείται στην εγκατάσταση του τελικού καταναλωτή ή σε χώρο που ορίζεται στη ΣΕΑ, δυνάμει ειδικότερης εννόμου σχέσεως. Ο τελικός καταναλωτής ή η ΕΕΥ κατά περίπτωση, λαμβάνει τις απαιτούμενες από το νόμο άδειες για την εγκατάσταση και τη λειτουργία του ενεργειακού εξοπλισμού, σύμφωνα με τη διαδικασία και τους όρους της κείμενης κάθε φορά νομοθεσίας. Η σχετική δαπάνη βαρύνει την ΕΕΥ.

6. Η ΕΕΥ ή ο τελικός καταναλωτής υποχρεούται να ασφαλίζει τον ενεργειακό εξοπλισμό για όλη τη χρονική διάρκεια της ΣΕΑ.

7. Ο τελικός καταναλωτής επιτρέπει στην ΕΕΥ την πρόσβαση στις εγκαταστάσεις του σε χρονικά διαστήματα που καθορίζονται στη ΣΕΑ, προκειμένου να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την ορθή λειτουργία και την επιβεβαίωση των τεχνικών παραμέτρων του ενεργειακού εξοπλισμού.

8. Το Δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα του ευρύτερου Δημόσιου τομέα δύνανται να καταρτίζουν εγγράφως ΣΕΑ με ΕΕΥ, με ή χωρίς Χρηματοδότηση από Τρίτους, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, παρ.1 άρθρο 11. Με νομοθετική ρύθμιση εντός έξι (6) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, ρυθμίζονται οι διαδικασίες για την παροχή ενεργειακών υπηρεσιών και τη χρήση της Χρηματοδότησης από Τρίτους στο Δημόσιο τομέα.

9. Η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής διαθέτει στους υφιστάμενους ή/και δυνητικούς αγοραστές ενεργειακών υπηρεσιών και άλλων μέτρων βελτίωσης ενεργειακής απόδοσης του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, υποδείγματα συμβάσεων σχετικά με τα χρηματοοικονομικά μέσα για την εξοικονόμηση ενέργειας.

10. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής δύναται να ρυθμίζεται κάθε ειδικότερο θέμα και αναγκαία λεπτομέρεια που αφορά στο περιεχόμενο της ΣΕΑ, όπως αυτό ρυθμίζεται από τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.

(Το άρθρο 15 αντιστοιχεί στην παρ. 1 του άρθρου 9 της Οδηγίας και στην παρ. 3 του άρθρου 6 της Οδηγίας).

→ Άρθρο 15

Εμπράγματες Ασφάλειες

1. Επί του κινητού ενεργειακού εξοπλισμού, στο πλαίσιο ΣΕΑ, επιτρέπεται να συσταθεί ενέχυρο μεταξύ του τελικού καταναλωτή και της ΕΕΥ κατά τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα και χωρίς την παράδοση της κατοχής του πράγματος, κατά τις διατάξεις του ν.2844/2000 (ΦΕΚ Α’ 220). Στην περίπτωση αυτή, η έγγραφη συμφωνία του τελικού καταναλωτή ως ενεχυριαστή και της ΕΕΥ, ως ενεχυρούχου δανειστή, καταχωρείται στο Δημόσιο βιβλίο του άρθρου 3 του ν.2844/2000, σύμφωνα με τις ειδικότερες προϋποθέσεις που εκεί ορίζονται, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά των διατάξεων του Αστικού Κώδικα.

2., Σε περίπτωση που η ΕΕΥ αναλάβει την υποχρέωση αγοράς ενεργειακού εξοπλισμού με χρηματοδότηση από τρίτο, στο πλαίσιο ΣΕΑ, για τη διαρκή και μόνιμη εξυπηρέτηση της εγκατάστασης του τελικού καταναλωτή, η απαίτηση του τρίτου για τη χορηγούμενη χρηματοδότηση δύναται να εξασφαλίζεται με τη σύσταση υποθήκης επί του ως άνω εξοπλισμού στην εγκατάσταση του τελικού καταναλωτή και με τη συναίνεση αυτού, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.4112/1929.

(Το άρθρο 16 αντιστοιχεί στην παρ. 1 του άρθρου 9 της Οδηγίας και στην παρ. 3 του άρθρου 6 της Οδηγίας).

→ Άρθρο 16

Δημοσιότητα

1. Οι ΣΕΑ καταχωρούνται στο μητρώο ΕΕΥ του άρθρου 18 του παρόντος. Από την καταχώρηση αυτή είναι δυνατή η μεταβίβαση κυριότητας του ενεργειακού εξοπλισμού σε τρίτους, καθώς και η παραχώρηση άλλου εμπραγμάτου δικαιώματος επ’ αυτού, εφόσον συναινεί ο τελικός καταναλωτής και δεν θίγονται δικαιώματα που έλκει από τη ΣΕΑ.

2. Στην περίπτωση που η ΣΕΑ περιέχει συμφωνία μεταφοράς τεχνολογίας, καταχωρείται και στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας σύμφωνα με το άρθρο 22 του ν.1733/1987 (ΦΕΚ Α’ 171).

(Το άρθρο 17 αντιστοιχεί στην παρ. 1 του άρθρου 9 της Οδηγίας και στην παρ. 3 του άρθρου 6 της Οδηγίας).

→ Άρθρο 17

Μητρώο και Κώδικας Δεοντολογίας ΕΕΥ

1. Την παροχή ενεργειακών υπηρεσιών κατά την έννοια του παρόντος νόμου, αναλαμβάνουν αποκλειστικά ΕΕΥ που είναι εγγεγραμμένες στο Μητρώο ΕΕΥ.

2. Με διάταγμα που εκδίδεται κατόπιν πρότασης του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, εντός τριών (3) μηνών, από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, καθορίζονται ο τρόπος οργάνωσης, η διαδικασία, τα κριτήρια και τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την καταχώρηση στις μερίδες του Μητρώου ΕΕΥ, ζητήματα σχετικά με την ενημέρωση, τη διαγραφή και την τροποποίηση των καταχωρήσεων, ο τρόπος διαχείρισης και αξιοποίησης των στοιχείων του Μητρώου, καθώς και κάθε άλλο ειδικότερο θέμα ή αναγκαία λεπτομέρεια. Τα κριτήρια ένταξης στο Μητρώο ΕΕΥ αφορούν ιδίως, στην τεχνική και οικονομική επάρκεια της ΕΕΥ και στην εμπειρία της σε έργα βελτίωσης ενεργειακής απόδοσης.

Με το ίδιο διάταγμα καθορίζονται, επίσης, τα προσόντα ή οι προϋποθέσεις σύστασης και λειτουργίας των ΕΕΥ, τα κριτήρια που διέπουν την εκτέλεση του έργου τους, οι ιδιότητες που είναι ασυμβίβαστες με το έργο τους, οι εις βάρος τους διοικητικές κυρώσεις, τα όργανα που επιβάλλουν αυτές, καθώς και κάθε άλλο ειδικότερο θέμα ή αναγκαία λεπτομέρεια.

3. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, η οποία εκδίδεται εντός τριών (3) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, θεσπίζεται Κώδικας Δεοντολογίας ΕΕΥ σχετικά με τις αρχές και τις δεσμεύσεις που οφείλουν να τηρούν οι καταχωρημένες στο αντίστοιχο μητρώο ΕΕΥ, προκειμένου να επιτευχθεί η εύρυθμη λειτουργία και η σωστή ανάπτυξη της αγοράς ενεργειακών υπηρεσιών.

(Το άρθρο 18 αντιστοιχεί στην παρ. 1 του άρθρου 9 της Οδηγίας, στο άρθρο 8 της Οδηγίας και στην παρ. 3 του άρθρου 6 της Οδηγίας).

→ Άρθρο 18

Τροποποιούμενες διατάξεις

Στην παράγραφο 2 του άρθρου 27 του ν.2773/1999 (ΦΕΚ Α’ 286), όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 17 του ν.3426/2005 (ΦΕΚ Α’ 309), προστίθεται νέα περ. δ) ως ακολούθως:

« δ.   Η συχνότητα τιμολόγησης βάσει πραγματικής κατανάλωσης, ώστε ο τελικός καταναλωτής να μπορεί να ρυθμίζει την ενεργειακή του κατανάλωση».

Οι περιπτώσεις δ) έως και θ) της παραγράφου 2 του άρθρου 27 του ν.2773/1999,  όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 17 του ν.3426/2005 (ΦΕΚ Α’ 309), αναριθμούνται σε ε) έως και ι) αντιστοίχως».

(Το άρθρο 19 αντιστοιχεί στην παρ. 2 και 3 του άρθρου 13 της Οδηγίας).

→ Άρθρο 19

Καταργούμενες διατάξεις

Οι διατάξεις της Κοινής Υπουργικής Απόφασης 21475/4707/30-7-1998 «Περιορισμός των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, με τον καθορισμό μέτρων και όρων για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων» (ΦΕΚ Β΄ 880) καταργούνται.

→ Άρθρο 20

Έναρξη ισχύος

Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός εάν άλλως ορίζεται σε επί μέρους διατάξεις του.