ΔΡΑΚΟΙ, ΦΙΔΙΑ, ΛΥΚΟΙ και ΑΛΛΑ ΣΥΝΑΦΗ
…κάθε παραμύθι χρειάζεται και ένα δράκο για να είναι επιτυχημένο
Του Στάθη Χαλαστάρα
Θα έχουν περάσει και δεκαπέντε χρόνια από τότε που στα βουνά και στα λαγκάδια, στα χωριά και στις πόλεις ακούμε απλούς και μη ανθρώπους να μιλούν για παράξενα «ζλάπια» , ζούμπερα και κάθε μεγέθους φίδια και σαύρες να έχουν καταλάβει τη φύση.
Μικροί γκρίζοι λύκοι, αλλά και κανονικοί, χιλιάδες φίδια και υπερμεγέθεις σαύρες ξαφνικά έκαναν την εμφάνιση τους. Για το αν πέθανε κάποιος εξ αιτίας τους, δεν ακούστηκε να λέμε την αλήθεια , αυτή την κακόμοιρη αλήθεια.
Έχω βρεθεί στα βουνά και βρίσκομαι χρόνια τώρα και έχω ακούσει ένα σωρό σχετικά να λέγονται.
Πώς όμως ξεκίνησε αυτό και πώς ξαφνικά διαδόθηκε, λαμβάνοντας τέτοια έκταση και ποιοι βρίσκονται στο στόχαστρο;
Ας ξεκινήσω από το τέλος για να φθάσω στην αρχή και θα προσπαθήσω να καταγράψω τα γεγονότα όπως αυτά εξελίχθηκαν μίας και έχω βρεθεί -όπως και άλλα μέλη του πρώην Σταθμού άγριων ζώων- ουκ ολίγες φορές στο στόχαστρο αυτής της οργανωμένης ως ένα βαθμό επίθεσης, που ξεκίνησε περίπου πριν δεκαπέντε χρόνια και εκτιμώ ότι σταμάτησε το τελευταίο διάστημα. Άπλά ακόμη και σήμερα θερίζεται η τότε σπορά.
Φταιν οι οικολόγοι έλεγε ένας τσοπάνος, του το είπαν οι κυνηγοί που τα ξέρουν όλα. Τα πάντα που γίνονται στη φύση και ποιοι τα κάνουν.
Γιατί έφταιγαν οι οικολόγοι και κυρίως όσοι ασχολούνται με την περίθαλψη των άγριων ζώων; Γιατί τότε τους στρίμωξαν βγάζοντας στη δημοσιότητα τη μαζική θανάτωση κύκνων, αρπακτικών πουλιών, ερωδιών κ.λ.π.
Η αναγκαστική τους άμυνα, γέννησε την επόμενη χρονιά αυτού του είδους τις χιλιάδες απελευθερώσεις από τους οικολόγους σε όλη την Ελλάδα, λύκων, αρκούδων, φιδιών και ένα σωρό άλλα. Ότι ακριβώς θα τρόμαζε τον κόσμο -τον ξεκομμένο πλέον από τη φύση- και θα τον έστρεφε εναντίον τους.
Δεν θα έφθαναν πολλές σελίδες για να περιγράψω τα γελοία περιστατικά αυτών των απελευθερώσεων που αντιμετωπίστηκαν όμως ψύχραιμα από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει πώς η παραπληροφόρηση δεν έπιασε τόπο για αυτούς που τις διέδιδαν.
Απίθανα πράγματα είχαν συμβεί τότε. Απελευθερώσεις λύκων που τελικά ήταν σκυλιά, ακόμα και συλλήψεις αυτών των ανθρώπων τη στιγμή που απελευθέρωναν τα κάθε είδους ζώα και ερπετά!
Τσοπάνος στον Κόζιακα μιλούσε σε μένα για μένα -χωρίς φυσικά να με γνωρίζει- και για τη σύλληψη μου από κυνηγούς τη στιγμή που απελευθέρωνα λυκάκια εκτροφείου (!) και κατάπτυστος σύρθηκα στην πλατεία του χωριού …
Αρκετά παρόμοια ακούστηκαν και στην περιοχή μας που είχαν να κάνουν ακόμα και με πεντάμετρες σαύρες, με έντονες αντιπαραθέσεις με τον τότε κυνηγετικό Σύλλογο και όχι μόνο, γεγονός που μας ανάγκασε να απευθυνθούμε σε όσους τα διέδιδαν, καλώντας τους να δημοσιοποιήσουν συγκεκριμένα στοιχεία αλλιώς θα προχωρούσαμε σε μηνύσεις, σαν τελευταία άμυνα στα όσα παντελώς ανυπόστατα διαδίδονταν.
Γιατί επανέρχομαι σ΄ αυτό;
Απλά γιατί είναι αρκετοί συμπολίτες που με βρίσκουν για να μου πουν αν αφήσαμε φίδια στο τάδε μέρος, λύκους και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο κάπου αλλού.
Είναι κάτι περισσότερο από αστείο και σαν σκέψη να πιστεύεται ότι κάποιοι επιδίδονται σ΄ αυτού του είδους τις ενέργειες. Τα Κέντρα Περίθαλψης και μέχρι πρότινος αυτό της περιοχής μας, το ΜΟΝΟ που κάνουν είναι να περιθάλπουν τα άγρια ζώα και να τα επιστρέφουν στη φύση από την οποία και προέρχονται και μάλιστα τις περισσότερες φορές τα απελευθερώνουν στο σημείο που βρέθηκαν.
Εκτροφεία λύκων, φιδιών και ότι άλλο, είναι στα μυαλά όσων τα διαδίδουν και μόνο.
Η εμφάνιση φιδιών σε αριθμούς που μπορεί να προξενήσει εντύπωση έχει να κάνει μόνο με τις καιρικές διαδικασίες που ενδεχομένως ευνοούν την ανάπτυξή τους όπως και με την αρνητική εξέλιξη στους πληθυσμούς των φυσικών ρυθμιστών τους, όπως ο φιδαετός, κιρκινέζια , γερακίνες, σκαντζόχοιροι κ.λ.π. Γιατί εξαφανίστηκαν; Ρωτήστε όσους κάνουν χρήση φυτοφαρμάκων, όσους καταστρέφουν δάση και βιότοπους και ορισμένους από αυτούς που κρατούν όπλο και πυροβολούν ότι κινείται.
Θα κλείσω με τα λόγια του γεροβοσκού κάπου στην Πίνδο:
΄΄ Το βουνό έχει ζούμπερα που μας τρων και μερικά κεφάλια ζώα. Οι παππούδες μας πάντα έλεγαν: Το καλοκαίρι ανεβάζουμε τα κοπάδια στο βουνό, το φθινόπωρο διαπιστώνουμε ότι μας λείπουν μερικά. Καλό είναι αυτό, και τα ζώα του βουνού πρέπει να ζήσουν πάντα έτσι γινόταν…΄΄
Όσο για τους μύθους των απελευθερώσεων από τους οικολόγους, είναι γεγονός πως κάθε παραμύθι χρειάζεται και ένα δράκο για να είναι επιτυχημένο.